Malediven: Je moet absoluut gaan nachtduiken in de Malediven ...

Nachtduiken op de Malediven? Tot onze grote verbazing kregen wij meerdere malen dit advies. Na een teleurstellend bezoek in 2009 besloten we deze eilandengroep een tweede kans te geven én de nachtduiken gelijk in te plannen.

Wat ik me nog herinner van de Malediven, zijn de sterke stromingen. Wij vlogen het rif over voor we goed en wel beseften dat we al de helft van de groep kwijt waren. En nu raden ze ons nachtduiken op de Malediven aan? Na het zien van verschillende filmpjes veranderen we heel snel van mening en willen we het graag met eigen ogen zien.

Om te nachtduiken op de Malediven hoeven we niet laat op te blijven. De eilanden liggen zo goed als op de evenaar en het wordt donker rond 18:00 uur. Het is onze tweede duikdag wanneer de schemering al snel invalt. We bevinden ons bij de Alimatha Jetty op het Felidhe Atol en het anker is uitgegooid. We liggen vlak bij een resort met een lange pier in het water, maar wij blijven vannacht slapen op onze eigen liveaboard. Het begint al goed donker te worden en het is tijd voor onze eerste nachtduik. Het advies is om de macrolens boven water te laten, iets waar we zo onze vraagtekens bij zetten. We luisteren maar braaf, zij zullen het wel weten. Voor de allereerste keer springen wij voor een nachtduik het water in gewapend met onze 11-16mm groothoek- en 10.5mm fisheyelens.

Ik ben heel benieuwd of ik überhaupt wel een foto zal maken. We gaan het beleven! Enkele seconden later bevinden we ons met de groep op 14 meter diepte. Er staat nauwelijks stroming, dat is wel even anders dan een paar jaar geleden! Mijn ogen moeten eerst even wennen aan de duisternis. Voordat ik het in de gaten heb, cirkelen vier verpleegsterhaaien om ons heen! Ik heb deze haaien wel vaker gezien, maar dat was overdag. Dan rusten ze meestal uit op de zanderige bodems. Nu zijn ze verre van slaperig, ze zijn juist heel actief.

 

Wist je dat ...

+ Anemoonvissen
+ Hengelaarsvissen
+ Koraalduivels
+ Mandarijnvissen
+ Murenen
+ Rhinopias
+ Spookfluitvissen
+ Zeekoeien
+ Zeepaardjes

 

 

Dankzij hun kleine tanden zijn ze ongevaarlijk voor de mens. Ze jagen vooral op de ietwat kleinere slapende vissen, kreeftachtigen en weekdieren. Ik zie een grote verpleegsterhaai een koraalblok inspecteren. Ze kijkt of er tussen de spleten nog wat lekkers te vinden is. Met grote kracht en snelheid zuigt ze iets naar binnen. Geweldig om te zien! Rustig zet ze koers naar het volgende koraalblok. Om een mooie foto te maken die toch een net iets andere uitstraling heeft, besluit ik om een eigen koraalblokje uit te zoeken. Iets verderop zie ik een geschikte plek. We hebben onze duiklampen uitgedaan en de duisternis valt als een deken over ons heen.

Volledig in het donker hangen Els en ik, zij aan zij, te wachten. Onze camera’s in de aanslag. Na een paar minuutjes is het zover. Ze komen onze kant op. De haaien zijn op zoek naar voedsel en hebben totaal geen oog voor ons. Langs alle richtingen zwemmen ze ons voorbij, met slechts één doel… eten. We hebben ogen tekort en wanneer plotseling een verpleegsterhaai onder mij doorzwemt, grijp ik mijn kans. Maar ze is veel te snel! Snel richt ik me weer op het koraalblok. Drie verpleegsterhaaien hebben zich nu op ‘ons’ stukje koraal geworpen en in een seconde peuzelen ze alweer een lekker visje op. Weer ben ik iets te laat voor de perfecte gedragsopname. En de haaien trekken al naar het volgende blok. Wat gaat dit toch snel!

Maar de verpleegsterhaaien zijn niet de enige dieren die wakker zijn. Enkele grote gemarmerde pijlstaartroggen scheren voorbij. Enkele meters hoger, vlak bij de pier van een resort, gaan een aantal zwartpuntrifhaaitjes door het dolle heen. Dagelijks krijgen de haaien hier een deel van het afval (overgebleven tonijn en rifvissen) zo toegeworpen en zonder veel moeite te hoeven doen eten ze hun buikjes vol. En zoals het er nu uitziet, is het etenstijd!

Er is zoveel te zien en te fotograferen, maar het is wel even wennen met onze groothoeklenzen. Je hebt veel minder flitskracht nodig en het is even zoeken wat nu de beste stand is. Ik probeer ook nog foto’s te maken door enkel gebruik te maken van omgevingslicht, of liever gezegd, omgevingslampen. Maar ook dit is weer even uitproberen: het scherpstellen vereist dan weer een minimum hoeveelheid aan licht.

Zestig minuten voor deze nachtduik was dus veel te kort: ik had nog zoveel willen proberen. Het is niet eenvoudig om de haaien voor de lens te krijgen met daarbij ook nog eens de juiste instellingen. Vooral niet tijdens je eerste nachtduik met een groothoeklens. Gelukkig krijgen we nog meer kansen!


MANTA’S

Voor de tweede nachtduik varen we een ovaalvormige lagune binnen met slechts één ingang en we leggen aan bij Fesdhu Manta Point. De Malediven kennen meerdere Manta Points, maar hier in deze ondiepe lagune zijn we beschermd tegen de sterke stromingen. De crew bevestigt grote lampen achter de boot. Het felle licht schijnt over het water en het wachten kan beginnen. Laat de zonsondergang maar komen. De duisternis valt en langzaam zien we de hoeveelheid plankton toenemen dat wordt aangetrokken door het licht aan de oppervlakte. Een rimpeling in het water doet iedereen zijn adem inhouden.

Is het zover?

Artikel gepubliceerd in Duiken - Nr.1 - 2016 en EZDive - Issue 6, Volume 57.