De eerste keer dat ik een anemoonvisje zag keek ik enorm verbaasd! Het eerste wat er bij mij opkwam was: 'Maar, dit is geen Nemo'tje!
Dit visje ziet er totaal anders uit!'. Het drieband anemoonvisje dat namelijk de hoofdrol speelt in de Disney/Pixar film 'Finding Nemo'
behoort eigenlijk tot één van de 28 soorten anemoonvisjes.
Anemoonvissen behoren tot de familie van de rifbaarzen. Ze komen verspreid voor in de Rode Zee, de Indische en de Stille Oceaan.
In het Caraibisch gebied komen ze echter geheel niet voor. Het kleurenpalet varieert afhankelijk van de soort: orangje, organje-rood,
bordeaux en zelfs geel of zwart. De meeste soorten hebben witte balken of strepen op hun lichaam. Hierdoor worden ze soms ook wel clownvis genoemd.
Hun levensduur varieert van 3 tot 6 jaar en ze zijn meestal niet groter dan vijftien cm.
Ondanks dat zeeanemonen zeer giftig zijn voor het meeste leven in zee, leven alle soorten anemoonvissen tussen de netelende tentakels
van de grote zeeanemonen. Het voordeel is daarbij duidelijk: hier zijn ze beschermd tegen roofvissen.
De meeste soorten zitten maar in één soort anemoon. Er zijn echter soorten, zoals de Clarks anemoonvis die op zeker
tien verschillende soorten anemonen leeft.
Anemoonvissen leven steeds in groep. Binnen een groep is er steeds maar één vrouwtje en ze paart alleen met het grootste mannetje uit de groep.
Alle anemoonvisjes komen ter wereld met actieve mannelijke en inactieve vrouwelijke geslachtsorganen.
Wanneer het vrouwtje overlijdt, ondergaat het dominante mannetje een geslachtsverandering en wordt hij het nieuwe vrouwtje in de groep.
In 2011 kon ik tijdens een duik het afleggen van de eitjes aanschouwen. Allereerst wordt er een plekje gekozen net buiten de anemoon
en gaat zowel het mannetje als het vrouwtje dit plekje kuisen door het af te schrapen met hun mond. Het afleggen van de eitjes zelf gebeurt kort hierna
en speelt zich meestal af in de namiddag. Het vrouwtje gaat nu langzaam over het gekuiste plekje zwemmen en kleeft haar eitjes als het ware tegen de ondergrond.
Deze zijn nu heel fel oranje gekleurd. Onmiddellijk hierna worden ze door het mannetje besproeit met sperma om deze zo te bevruchten.
Het afleggen en bevruchten van de 150-200 eitjes kan zelfs tot 2 uur lang duren! Het mannetje doet er nu alles aan om een perfect broeisel te bekomen
en de komende weken bijt en verwijdert hij de dode en beschimmelde eitjes. Hij zwemt, net als het vrouwtje trouwens, vlak over de eitjes om ze zo te laten bewegen
en te voorzien van zuurstof. Stilaan kleuren de eitjes bruin. Wanneer de eitjes hun bruine kleur verliezen en de oogjes goed zichtbaar worden komen ze uit.
Dit gebeurt meestal tussen de acht à veertien dagen na het afzetten van de eitjes.
Deze cyclus wordt heel zelden waargenomen maar kan zich nochtans herhalen iedere 3 weken.
Door hun snelheid zijn anemoonvisjes heel moeilijk te fotograferen. Ze zitten niet stil en verbergen zich constant tussen de tentakels van hun anemoon.
En er zijn er die hun huisje fanantiek verdedigen waarbij ze zelfs uit hun anemoon schieten en ongenadigd uw vinger aanvallen
of er zelfs venijnig in bijten.
Soorten anemoonvissen :